Kortom, stembevrijding is het klank geven aan alles wat er gevoeld wordt, wat onze aandacht trekt, om zo dichter bij onszelf te komen. Dichter bij wie we nu in dit splinternieuwe moment zijn. Vanzelf ook dichter bij de ander, want op dat niveau kennen we elkaar tot in de diepte, zonder oordeel en verwachtingen. Door dichter te komen bij onszelf komen we ook dichter bij het levenspad dat wil geleefd worden door ons en omgekeerd.
Stembevrijding kan ertoe leiden dat we vanuit die vrijheid om te zijn wie we zijn, nog meer verrast willen worden door het leven en onszelf in het leven. De actieve overgave aan het onbekende, met vertrouwen en verlangen, om voluit te leven. Het open zetten en laten klinken van alles wat we zijn, alles wat we willen en niet willen, om zo ons levenspad te laten uitstippelen door de voorbij-de-intelligentie-gaande wijsheid en creativiteit van het leven.
Stembevrijding is dus altijd een beetje magisch. De sprong van de duikplank eindigt altijd weer in een nieuwe beleving die we vooraf nooit zouden kunnen bedacht hebben.
Stembevrijding is de magie van het leven toelaten door alle vormen heen. Door verwondering in de klanken van onszelf en de ander een nieuwe opening te creëren.
Om keer op keer, bewust, het leven in onszelf en de ander volledig toe te laten.